Ewelina Szostakiewicz, bez nazwy, 2015, linoryt, 15x15cm, (reprodukcja udostępniona przez artystkę)

Twórczość Eweliny Szostakiewicz zawiera się pomiędzy abstrakcją i figuratywnością. Wydaje się więc, że artystka pragnie zwrócić uwagę na bliski związek istnienia ze sferą emocjonalną. Tworząc linorytnicze przedstawienia, wyraźnie dzieli ludzką istotę na pół: jedna część grafiki to fizyczny organizm, którego zadaniem jest zapewnianie jak najdłużej ciągłości istnienia, druga ma charakter metafizyczny i związana jest z doświadczaniem wewnętrznych poruszeń. Niezwykle trudno jest nanieść granicę między tymi dwowa obszarami człowieczej egzystencji. Tajemniczy, niematerialny świat czujemy w ciele, lecz z drugiej strony, kiedy coś dzieje się w środku, wpływa na stan psychiki. Zapewne dlatego pełnia w człowieku tak naprawdę jest wtedy, kiedy oba pola całkowicie się dopełniają. Natomiast istnienie dwu stron jest zagrożone w sytuacji braku wzajemnego zauważania siebie. Niedostrzeganie potrzeb ciała, przez zamieszkującego je Ducha, i odwrotnie, niezrozumienie przez umysłowe ego, unikalnej, wewnętrznej istoty i tego wszystkiego, co składa się na psyche jednostki.

Ewelina Szostakiewicz, Ucieczka, 2016, linoryt, 20x15cm, (reprodukcja udostępniona przez artystkę)

Abstrakcyjne elementy kompozycji, często stanowią tło dla umieszczanych w niej postaci. Towarzyszące zatem nieokreślone kształty, odbijają w naturalny sposób wnętrza portretowanych osób. Rodzi to dodatkowe możliwości, nie tylko zewnętrznego przedstawienia ludzi, ale również i zagłębienie się w środkowe odczucia czy emocjonalne przeżycia, które w różnej formie mogą zostać odkryte na matrycy graficznej.

Badając sprawę w sposób filozoficzny, materia a więc i ciało jest lustrzanym odbiciem psychologicznych procesów, jakie toczą się w ludzkim umyśle. To w nim swój początek mają fizyczne uczucia i emocje, których źródłem są myśli, pojawiające się w odpowiedzi na to, co przynosi życie. To jak „ostra” i poukładana jest rzeczywistość, jest w ogromnym stopniu uzależnione od stopnia w jakim sobie z nią radzimy. Przekłada się to bezpośrednio na umiejętność do wyrażania się w przestrzeni, zdolności, której zasadniczym nośnikiem jest emocjonalna energia i mentalna siła. Nie można przy tym zapominać o fizyczności, która jest naczyniem, jakie transportuje duchowe doznania człowieka.

Autor: Sebastian Skowroński

Artyści

EWELINA SZOSTAKIEWICZ

Edukacja:
1. Studia licencjackie, kierunek grafika. Wydział Artystyczny,
Uniwersytet Śląski w Katowicach, wydział zamiejscowy w Cieszynie
2. Wymiana międzynarodowa w ramach programu Erasmus, Uniwersytet
Katolicki w Rużomberku, Słowacja
3. Studia magisterskie, grafika, Akademia Sztuk w Bańskiej Bystrzycy, Słowacja

„Zainteresowana jestem głównie tworzeniem linorytów o niewielkich
formatach, wykorzystuję je często jako ilustracje do ręcznie robionych
książek. Część z nich eksponuję również jako niezależne prace. Poprzez
wizualną formę staram się przedstawić własne opinie na temat
współczesnych problemów społecznych i kulturowych. Wykonywane linoryty
często balansują na granicy abstrakcji, ponieważ staram się dążyć do
sytuacji, w której odbiorca ma pozostawioną przestrzeń na dokonywanie
własnych interpretacji i niezależną analizę poruszonej przeze mnie
tematyki.”