Ewelina Szostakiewicz, bez nazwy, 2015, linoryt, 15x15cm, (reprodukcja udostępniona przez artystkę)
Twórczość Eweliny Szostakiewicz zawiera się pomiędzy abstrakcją i figuratywnością. Wydaje się więc, że artystka pragnie zwrócić uwagę na bliski związek istnienia ze sferą emocjonalną. Tworząc linorytnicze przedstawienia, wyraźnie dzieli ludzką istotę na pół: jedna część grafiki to fizyczny organizm, którego zadaniem jest zapewnianie jak najdłużej ciągłości istnienia, druga ma charakter metafizyczny i związana jest z doświadczaniem wewnętrznych poruszeń. Niezwykle trudno jest nanieść granicę między tymi dwowa obszarami człowieczej egzystencji. Tajemniczy, niematerialny świat czujemy w ciele, lecz z drugiej strony, kiedy coś dzieje się w środku, wpływa na stan psychiki. Zapewne dlatego pełnia w człowieku tak naprawdę jest wtedy, kiedy oba pola całkowicie się dopełniają. Natomiast istnienie dwu stron jest zagrożone w sytuacji braku wzajemnego zauważania siebie. Niedostrzeganie potrzeb ciała, przez zamieszkującego je Ducha, i odwrotnie, niezrozumienie przez umysłowe ego, unikalnej, wewnętrznej istoty i tego wszystkiego, co składa się na psyche jednostki. Czytaj dalej
