2015 majwww.drzeworyt.pl | www.drzeworyt.pl

Natalia Tarnawa, cykl Machinae, Tabula V, 2012-2014. linoryt barwny + monotypia na papierze, 70x100cm, (reprodukcja – zdjęcie z wystawy Anatomia koloru – autor blogu)

Ekspozycja Natalii Tarnawy jest częścią wystawy pod tytułem Anatomia koloru, w której brały udział również Małgorzata ET BER Warlikowska oraz Anna Kodź. Wszystkie prace można było oglądać w Krakowie, w Galerii Oko dla Sztuki (http://www.ka.edu.pl/onas/galerie/galerie-oko-dla-sztuki/), w Krakowskiej Akademii im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego, w kwietniu 2015 roku.

Natalia Tarnawa jest artystką, która w swojej pracy wykorzystuje po części linoryt, jak i monotypię. Po obejrzeniu wystawy, jak i zapoznaniu się ze stroną Natalii – www.natalia.tarnawa.net – zdumiony zobaczyłem, że poszczególne grafiki o identycznym tytule, różnią się od siebie. Jak się okazuje, dla Natalii Tarnawy wycięcie grafiki jest jedynie zakończeniem pewnego etapu, po którym następuje ten właściwy. Wówczas eskperymentuje, zestawia poszczególne obiekty wycięte w linorycie, pracuje z szablonami, poszukuje barw, różnicuje. Jej podejście do tworzenia sprawia, że nie odbija kolejnych, identycznych odbitek w zakresie jednego nakładu. Każda jest inna, unikatowa, autonomiczna. Czytaj dalej →

Lesław Miśkiewicz, Bez tytułu, 2002, drzeworyt, 57x43,5cm (skan z książki "Lesław Miśkiewicz", Galeria Amcor Rentsch, Łódź 2005)

Lesław Miśkiewicz, Bez tytułu, 2002, drzeworyt, 57×43,5cm (skan z książki „Lesław Miśkiewicz”, Galeria Amcor Rentsch, Łódź 2005)

W galerii Oko dla Sztuki w Krakowie, w marcu 2015 roku, miała miejsce wystawa Lesława Miśkiewicza „Oblicza geometrii – drzeworyty i grafiki komputerowe z lat 1986 – 2015”. Z oczywistych względów, zainteresowała mnie ta część ekspozycji, poświęcona grafice drzeworytniczej, technice coraz rzadziej dziś stosowanej a zastąpionej w znacznym stopniu przez łatwiejszy w kształtowaniu linoryt.

Lesław Miśkiewicz, w swojej pracy artysty-grafika, upodobał sobie klasyczny drzeworyt. Odbija go, stosując czarną farbę drukarską. Jego grafiki to gra jasności i cienia, czerni oraz bieli i powstających z nich tonowych kontrastów. Dominujące w jego pracach układy geometryczne, mające uporządkowany charakter, znakomicie wpasowują się w strukturę drewna. Rzędy linii, uzyskane poprzez ich częściowe wycięcie i pozostawienie tych drukujących, są wizualnie odbierane przez patrzącego w szerokim zestawie odcieni szarości. Czytaj dalej →