W części drugiej, jak tytuł wskazuje, chciałbym kontynuować przegląd artystów i ich prac, biorących udział w łódzkim, międzynarodowym wydarzeniu artystycznym, pod nazwą Małe Formy Grafiki Łódź 2014. Naturalnie, zgodnie ze specyfiką www.drzeworyt.pl, całkowicie będę skupiał się na fragmencie ekspozycji, związanym z drukiem wypukłym.

Małgorzata Górska-Ogórek (ur. 1978, Łódź). Niestety, tej artystki posiadam tylko jedną reprodukcję grafiki, przeniesioną z katalogu 1
5. Międzynarodowe Triennale Małe Formy Grafiki Polska-Łódź 2014. Prawdopodobnie nie zrobiłem zdjęcia na wystawie lub wystąpił jakiś błąd techniczny w aparacie. A szkoda, bo graficzka pokazała na wystawie cztery linoryty. „Krotochwila I” wyróżnia się prostą formą, a zarazem bogactwem kresek, emanujących i wypływających z wnętrza kształtu na obrazku w kolorze purpury; czyżby miałoby to obrazować źródło? (Bez tytułu (Bez końca I), 2013; Bez tytułu (Bez końca II), 2013; Krotochwila I, 2013; Wschód / Zachód I, 2013).

 

 

Sebastian Grochocki (ur. 1988, Łódź) w swojej twórczej pracy wykorzystuje techniki linorytu i cynkografii. Lubi stosować bardzo duże kontrasty, obszary obrazu całkowitej czerni lub bieli. Jednocześnie pozwala sobie na subtelny szrafunek (Natron I, 2013; Upadek Ikara, 2013).

 

 

 

 

 

 

 

 

Janusz Andrzej Gruszczyński (ur. 1959, Bolesławiec) korzysta z techniki gipsorytu. Motywami jego prac wydają się być obrazki „wychwycone” na ulicy, co zresztą sugeruje tytuł cyklu prac „Szkice z ulicy”, które potem interpretuje w grafice (Z cyklu „Szkice z ulicy” (Spacer), 2012; Z cyklu „Szkice z ulicy” (Zagrożenie), 2012).

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Jan Krzysztof Hrycek (ur. 1946, Dobromil) przesłał na wystawę linoryty. Wykonał je w różnorodny sposób. W jednym z nich (Bez tytułu II, 2013) artysta w interesujący sposób  wykorzystuje możliwości matrycy linorytniczej, tnie ją w rzędy kwadracików, tworząc jasne płaszczyzny, bądź ciemniejsze obszary, formując je za pomocą równoległych linii. Z kolei w „Bez tytułu IV” (2013) zrożnicowane tonalnie płaszczyzny przecina siecią kresek lub rozjaśnia jeszcze mocniej, usuwanym na większym obszarze  materiałem formy drukującej (Bez tytułu II, 2013; Bez tytułu IV, 2013; Bez tytułu V, 2013).

 

 

 

 

 

 

 

 

Ryszard Hunger (ur. 1940, Łódź) określił swoje prace, jako te wykonane techniką druku wypukłego. Nie zajmuje go tak mocno wypełnianie form, a wręcz przeciwnie, kładzie na obrazie bardziej jednolite płaszczyzny; stosuje znak graficzny (Imago V, 2013; Imago VI, 2013).

 

 

 

 

 

 

 

 

W swoich linorytach Jakub Jaszewski (ur. 1986, Toruń), przy pomocy ciemnych płaszczyn, różnicowanych subtelnym kreskowaniem lub punktowaniem kreuje futurystyczne światy (Exodus 001, 2012; Exodus 002, 2013; Ex libris Jakuba Jaszewskiego, 2013) czy przedmioty (F-Boot, 2013; The Pit, 2013).

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Zbigniew Jóźwik (ur. 1937, Opole Lubelskie) w swojej grafice artystycznej (linoryt), jaką pokazał, zawiera przede wszystkim motywy roślinne. Odnosi je do człowieka, a więc doszukiwałbym się poszukiwań na linii przyroda-człowiek i jego miejsca pośród rzeczy i zjawisk natury (Czas żniw, 1998; Księżycowe trawy, 1998; Wiązanie myśli, 2012).

 

 

 

 

 

 

 

 

Dariusz Kaca (ur. 1960, Kutno) przedstawił zestaw linorytów, pod tytułem „Byty efemeryczne”. Jego propozycje bardzo mi się podobają; są takie energetyczne w treści a jednocześnie subtelne w formie (Byty efemeryczne I, 2013; Byty efemeryczne II, 2013; Byty efemeryczne III, 2013; Byty efemeryczne IV, 2013).

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Magdalena Kacperska (ur. 1981, Łódź) w swoich linorytach i zawartych w nich niezwykle prostych formach geometrycznych ukrywa coś więcej; siłę życiową i odpowiadające jej stany emocjonalne jak wyciszenie czy niepokój (Ki, 2013, Mi I, 2013, Noc, 2013; Rzeczy niepokój, 2013; Zwierciadło, 2013).

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Tomasz Maciej Kawełczyk (ur. 1980, Łódź) pokazał na wystawie Małe Formy Grafiki Łódź 2014 drzeworyty, zawierające w sobie kawałki płaszczyzn, w nietypowej kompozycji. Te wybrane obszary zadrukowuje drzeworytniczą czernią lub prowadzonymi w różnych kierunkach liniami (Bez tytułu 1, 2013; Bez tytułu 2, 2013; Bez tytułu 3, 2013; Bez tytułu 4, 2013).

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Elżbieta Teresa Kaźmierczak (ur. 1959, Łódź) linie wycinane w linorycie upodabnia do kolorowej włóczki, a swoje grafiki nazywa „robótkami” (Holiday Needlework (Świąteczna robótka), 2013; Needlework In Blue (Niebieska robótka), 2013).

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Marek Tadeusz Lercher (ur. 1944, Gorlice). Jego linoryty przypominają rysunki wykonywane ołówkiem. Nawiązują do wnętrza człowieka, pamięci, świata snu i doświadczeń (Milcząca przystań, 2013; Obiekty ze snu, 2013; Skryte świadectwo, 2013; Wzgórze – wspomnienie, 2013; Znalezione – zapomniane, 2013).